GERDANLIK

Düştüm

Çorak topraklarına,

Gittim

Duman sarılmış dağlarına,

Taktım

Göz perdelerime dumanını,

Sarıldım

Çorak toprağına,

Yalın ayak geldim

Durdum

Yüzüm sürdüm

Evvelden ahire giden Değirmen'e, yazdım arzuhallerimi

Ağaç dallarından söktüm çaputları,

birbirine uladım.

Topladım dilekleri, taktım değirmene

Kaç yalın ayak döndü durdu?

Kaç dilek tutuldu?

Kaç çehre gördü “değirmen" ?

Buğday tanelerince dilekler

döndü içindeki gizle beraber

sırlandı, yaşadı değirmen.

Bir şamanın infazına uğradım

Men edildim, dileklerden

Büyükannemden kalan kaybolan gerdanlıktı

gerdanıma taktım, yittim.

Suda yüzen çehreleri topladım

Oldum binlerce nefes

Cezam hayallerimden atlamaktı

Atladım

Düştüm

Ölmedim

Suya yansıyan gözlerime baktım

daha çok duman taktım perdelerine

Değirmene ateş oldum, keven sesine karıştım

Topladım dilekleri

Yazdım karıncaların diline

Büyükannemden kalan kaybolan gerdanlıktı

Gerdanıma taktım, yittim

Özledim herkesi

Ağlamadım

Suya yansıyan çehreme baktım

Topladım dileklerimi

Suya söyledim

Büyükannemden kalan kaybolan gerdanlıktı

su yolunda buldum

Astım gerdanlığı değirmene

Yaşadı dileklerim