YAŞA

YAŞA

İstanbul’un yoğun kalabalıklığı içinde kendime ve diğer her şeye yabancılaşıyor, şehrin elektronik sesleri içinde kayboluyorum. Bir otobüs koltuğuna, bir gün içinde, yaşamları birbirine benzeyen ama birbirini tanımayan kaç insan oturur sizce? Gün içinde kaç insan ulaşım aracına binebilmek için diğeriyle rekabete girer? Ve nerededir, şehrin eski yaşayanları? Ağaçlar, çiçekler, yaban hayvanları...

Yaban hayvanları inmiyor artık sokaklarımıza…

Merkezine insanı alan kentlerin büyüyen sınırları içinde, giderek çoğalan; çoğaldıkça kendine ve diğerlerine yabancılaşan, silikleşen ve hatta yok olan insanlarına karışma isteği taşıyor “Yaşa” şarkısı. Kentler, insanları kucaklar, bir bakıma ana rahmi gibidir. Güvenli alan ve sıcaklık sağlar. Oysa değişen günümüz dünyasında şehir bizi yutuyor. Genişleyen sınırlar, çoğalan insanlar, makineleşen tutumlar…

Şarkıda geçen “Annemin sesi bir kabus gibi” dizesi hem gerçekten anneye hem de kentin kendisine atıfta bulunur. Kabusa dönüşen kentin seslerinden umut yeşertme niyeti olan “Yaşa” dilerim ışığa varır.”

Aranje, mix ve masteringini Behzad Mohseni’nin yaptığı şarkıya, Ali Tavakoli ney, Amir Hosein Khoshduz santur ve Behzad Mohseni electronic oud ile eşlik ediyor. Şarkının klip yönetmenliğini Ekrem Çanak üstlendi.

"YAŞA" SÖZLERİ

Uyanırsın, güneş yok

Yüzüne çarptığın su zift gibi

Uyanırsın, güneş yok

Akşamdan kalma kuş sesi

O da yok

Annenin sesi bir kabus gibi

Bir lokma ekmek, apartman yankısı, ayak sesi

Koşar adımlarla yürü yetişemezsin

Koşar adımlarla yürü

Yetişemezsin

Asık suratlara

Yetişemezsin

Tramvaylar, metrolar, yürüyen merdivenler, araçların korna sesi, tıkanan yollar

Kalabalık kalabalık kabalık her yerde kalabalık

Kalabalığın içine bir yıldız düşer

Saçılır saçılır saçılır

Her yerde ışık

Saçılır saçılır saçılır

Her yüz aydınlık

Ey insan gündüze de küsme geceye de

Ey insan kendine de küsme

Yitirme kendini

Koş koşabildiğine

Yaşa yaşayabildiğine

Bak hala ışık var, umudunda ışık var.